BMW news

Hallo allemaal!

Fa waka??
Nog 10 dagen, dan ben ik alweer op Rijnsburgs grond! Zo snell!!
Over 9 dagen is m’n terugreis al. Wat mij betreft is het erg snel gegaan deze drie maanden. Ik heb veel geleerd, veel gezien, veel gedaan! Ik heb zeker geprobeerd alles er uit te halen wat er in zit! Ups en downs wisselden elkaar af, maar vooral waren er ups!!

Nog een ups die ik hier nog zou vertellen:
Het vervolg van het bezoek van Bram en William (Het BMW trio wel te verstaan).
We hebben erg gezellige dagen met elkaar gehad! De gasten gingen goed met elkaar, wat een wonder was, want daarvoor gingen deze heren niet altijd goed samen :D! Haha maar ze hadden beiden hetzelfde doel; genieten, Suriname bekijken, Mariël’s wereldje bekijken en lol maken… nou dat is allemaal wel gelukt!

Zaterdag en zondag zijn we naar Galibi geweest, mijn tweede keer, voor Jo, Bram en Will de eerste keer. Het was (weer) prachtig! Galibi is zo fijn om te zijn, er is veel rust te vinden, prachtig strand en geweldig om te zien hoe de mensen (voornamelijk Indianen) daar leven, zo primitief. Ze halen bijna alles uit de natuur, er is één supermarktje, deze haalt zijn producten uit de stad, via de korjalen worden de producten aangeleverd. Er is een bakkerij, een Internetcafé en een radiostation (die laatste gedoneerd door toeristen die zo gek waren van het dorp). ’s Avonds zijn we op pad gegaan om de schildpadden te bekijken, het is pikkedonker daar, het was gelukkig even onbewolkt, waardoor we een prachtige sterrenhemel konden zien. De sterrenhemel is hier zo mooi, doordat je vanaf hier het zuidelijk halfrond en het noordelijk halfrond ziet, je zit hier vlak bij de evenaar. In Nederland is er 1 van deze 2 halfronden te zien, dus de helft minder sterren. Ook kijk je vanaf een andere kant naar de sterren, de ‘kleine/grote beer’ is hier op z’n kop te zien en ook, wanneer de maan voor de helft is zie je hier niet de zijkant van de maan, maar de onderkant van de maan. We hebben schildpadden gezien, deze keer heb ik een schildpad gezien, zo groot! Die had ik nog niet zo groot gezien! Helaas hebben we, door een plaatselijke stortbui op het moment dat wij op het schildpaddenstrand waren, geen schildpadden eieren zien leggen, wel zijn we bijna aangevallen door een schildpad, haha. Iedereen was in de veronderstelling dat deze netjes haar kuil aan het graven was om de eieren in te leggen, maar opeens kwam ze terug, door het geroezemoes hoorde niemand het, maar ik stond het dichts bij de schildpad, ik zag natuurlijk niets, maar ik hoorde wel geritsel heeeeel dichtbij “volgens mij komt ze er aan hoor” incl. een sprong een paar meter verder was mijn reactie haha. En ja daar kwam ze terug naar zee gelopen, we hadden haar rust waarschijnlijk verstoord….
De tocht van en naar Galibi is vrij ver, met de bus zo’n drie uur, met de boot nog een uur.

Maandag, dinsdag en woensdag zijn we in de stad gebleven, we hebben gezwommen in het zwembad van het (nog niet in gebruik zijnde, nieuwe gedeelte van het) hotel (waardoor we een keer opgesloten zaten, omdat de schoonmaakster niet wist dat wij boven in het zwembad zaten :)). Verder hebben we gekaart, foto’s laten maken in klederdracht, hangmatten gekocht, naar een mall geweest en gegeten bij het prachtige restaurant Garden of Eden (m’n ceremoniemeester zal kijken wat hij kan regelen betreft deze trouwlocatie ;)).

Donderdag, vrijdag, zaterdag was het dan zo ver! We gingen de binnenlanden van Suriname in! Op advies van Eva bezochten we het eiland ‘JawJaw’, onze gids Sharif was weer van de partij en hij bezorgde ons drie te gekke dagen. Van te voren vroeg hij of hij zijn (flinke) zoontje van vier mee mocht nemen, nou dit maakte het natuurlijk extra leuk zo’n klein ventje. De eerste nacht verbleven we op het vakantie-eiland Isadow, dit ligt naast JawJaw. De volgende dag hebben we een rondwandeling gemaakt door JawJaw en zijn we vervolgens verder gevaren naar het vakantie-eiland ‘Tang Luku’ (= blijf kijken, omdat er zoveel rotsen in het water liggen) om de nacht door te brengen, dit eiland ligt naast het dorpje ‘Gunsi’. In het dorpje ‘Gunsi’ hebben we een rondwandeling gemaakt. Sharif wist veel van het dorp af, het was zo bijzonder om te zien hoe ook deze mensen leven, ook zeer primitief. Ik had stickers meegenomen voor de kinderen, ze waren er dol op. Je mag niet zomaar foto’s maken, soms maakten we dan ‘perongelijk’ of ongezien een foto (dat was nog zo eenvoudig niet ;)). Wel logisch natuurlijk dat ze dat niet steeds willen, zou jij ook niet willen toch dat er dagelijks/wekelijks een stel toeristen foto’s van jouw huis en gezin kwamen maken.
Een Belgisch stel kwam ook met ons mee, de heren hebben flink wat ‘troef call’ gespeeld, een typisch Surinaams kaartspel. Ik heb met een aantal kinderen die op het eiland wonen gelezen, dat vonden ze maar al te leuk. Ik vroeg een meisje of ze liever in de stad was of hier en ze antwoordde hier, want hier is haar familie, ze heeft het hier meer naar haar zin. De mensen die hier in het binnenland wonen zijn de ‘boslandcreolen’, de marrons.
De laatste dag gingen we vliegend terug, dat was echt een te gekke ervaring in zo’n klein vliegtuigje. Haha het was duimen dat onderweg de onderdelen niet af zouden breken, maar eigenlijk kon je daar niet te veel aan denken, want je had een prachtig uitzicht om van te genieten, je vliegt vlak boven het land, dan zie je goed hoeveel bos er wel niet is en hoe weinig wegen! De weg die wij namen naar het binnenland stopt op een gegeven moment, dat is het zuidelijkste punt dat je per auto kunt bereiken, daarna moét je per boot verder. Het vliegtuig liet (uiteraard) even op zich wachten, dus werden de koelboxen gebruikt als tafels en stoelen om weer even ‘troef call’ te spelen, het dorp liep uit, alle kinderen kwamen naar ons kijken, vooral aan onze haren voelen hihi.
Na een veilige thuiskomst zijn we ’s avonds naar de discotheek Starzz gegaan, de gasten vonden het een mooie discotheek, lekker even gedanst.

Zondag was alweer de dag van de terugreis. Met Sharif bracht ik de heren naar het vliegveld. Daar aangekomen…twee en half uur vertraging! Je moet er altijd 3 uur van te voren zijn…dus dat betekende vijf en half uur wachten! Gelukkig kwam Sharif met het geweldige idee om naar Colakreek te gaan! Hier was ik ook nog niet geweest en het lag iets verder dan het vliegveld. We hebben… voor de verandering… ook hier troef call gespeeld en nog een beetje geklaverjast. Er was een Hindoestaans feest deze dag op Colakreek, dus vooral Hindoestaanse mensen vandaag. De kreek heet Colakreek, omdat het water….precies….zo bruin is als Cola. Rond vier uur zijn we weer terug gegaan naar het vliegveld, de heren konden om kwart over vier door de douanen. Om half 6 zouden ze vliegen.
We namen afscheid en met een tevreden gevoel keerde ik terug naar Jo in m’n huisje en de heren naar Nederland. Vanaf die dag nog precies twee weken om van Switi Sranan te genieten!

Bigi brasa en nu echt tot gauw!

Veel liefs Mariëlle


Surinaamse les:
* De Nederlandse vrouwen hebben in de slaventijd de 'stadcreoolse'klederdracht gemaakt voor de (creoolse) slavinnen, zodat ze heel dik zouden lijken, soms kregen de slavinnen er ook nog een kussen onder gestopt. In de hoop dat de mannen niet meer zoveel naar hen zouden kijken.(daarvoor droegen ze enkel een lapje om hun middel...)
* Reclameslogans hier: "Parbo biri, dat n'a biri!" = Parob bier, dat is pas bier!
en "Pepsi doro, san yu wan moro!" = Pepsi heerlijk, zodat je meer wilt.
* "1 april, stuur de gekken waar je wilt."
* Nep haar noemen ze hier 'vals haar'.
* In de Surinaamse taal kennen ze geen 'oe' klank, maar de 'u'. 'Tang Luku' = [Tang Loekoe]
* Grote vogelspin: Wanneer hij boos wordt laat hij zijn haren op je vallen en gaat hij je jeuken.
* De traditionele doeken die de boslandcreolen dragen noem je 'pangi'. Oorspronkelijk worden ze gemaakt in China...
* Saramaccaans: I wiki noh? (beetje zangerig)= Ben je wakker?
Antwoorden met: Mi wiki oh = Ja, ik ben wakker. De boslandcreolen zeggen achter alles 'noh', dan kan je (bijna) dezelfde zin gebruiken in je antwoord met 'oh' erachter ipv 'noh'.
* Enkele uitspraken van gids Sharif:
- Ga eieren maken = schiet op
- Tante Erna nieuw uit de doos --> wanneer een vrouw op een plant heeft gezeten.
- Langzame vloedgolf in Suriname: Surinami
- Over de vele nep merken hier uit China: Orichinees.
- Soms kan er een vis aan boord springen, spring jij alsjeblieft van schrik niet van boord.
(Misschien komen sommige nu niet meer zo leuk over hihi)