De Ware Tijd

Hallo allemaal!

Fa waka??
Hopelijk alles oke!

Hier gaat het goed, want ik heb er net een te gekke 10 dagen op zitten met mijn ouders! Overigens heb ik gister de 2 maanden gepasseerd! Niet te geloven hoe hard het hier gaat!

M'n ouders hebben zo genoten van het land en wat hebben ze veel gedaan! Het was zeer fijn om ze weer te zien en een bigi brasa te geven! Ik ben zo dankbaar dat ze het zo gezellig hebben samen nog en nog gek op elkaar zijn! Daar sta ik, vooral hier in (de culuur van) Suriname, erg vaak bij stil, hoe bijzonder dat is!

In de boekhandel in Rijnsburg vroeg ik (in november) naar een boek over Suriname, een aardige man ving dit op en het bleek mijn 'oude' geschiedenis leraar te zijn van het Visser’t Hooft Lyceum, meneer C.A. Admiraal. Hij vroeg mij wat ik in Suriname ging doen, hij was erg enthousiast. Hij vertelde me dat hij werkzaam is voor Stichting Elizabeth te Oegstgeest. Zij verrichten veel vrijwilligerswerk in Suriname (zoals Eva zich inzet voor deze stichting). Suriname is een rijk land aan grondstoffen en bodemschatten, maar er heerst nog een enorme armoede onder grote delen van de bevolking.
Vanuit de kerk van Wassenaar zouden zij in maart 2007 een reis naar Paramaribo organiseren, omdat het Lotjeshuis; een opvangtehuis voor verwaarloosde -en ondervoede kinderen in de leeftijd van 0 tot 6 jaar, dan 40 jaar bestaat. Er zouden informatieavonden gehouden worden over Suriname. Meneer Admiraal zou mij er wel informatie over sturen, dan was ik van harte uitgenodigd om deze avonden bij te wonen. De informatie van meneer Admiraal is onder de ogen van mijn ouders gekomen en zo kwam van het één het ander!

De reis is donderdag 22 maart gestart en zit er voor mijn ouders al weer op! (een gedeelte van de groep blijft nog tot 7 april). De groep bestaat uit 10 mensen, die gingen gelukkig goed samen!
De reis was perfect voor ze georganiseerd door Mnr. Admiraal en Mnr. de Bode en niet te vergeten Dewa(hij woont hier in Suriname)! Met alle tripjes mocht ik aanschuiven, dus dat was erg fijn! Alleen afgelopen donderdag en vrijdag heb ik geskipped, vanwege onderzoek voor m'n scriptie op twee basisscholen! (dat gaat wel door dus ;) en was gelukkig leuk, omdat ik daardoor twee andere basisscholen (en een Mulo) van de stad heb kunnen zien en vergelijken).

De week met m'n pap en mam in Switi Sranan, ik zal de bijzonderste momenten er uit halen!:

Donderdag:
Aankomst 's avonds, meteen vanaf hotel even mijn huisje bekeken! Ze vonden het er erg gezellig uitzien! 't voelt nu echt als thuiskomen daar, grappig toch hoe je leven zo even kan veranderen, over (minder dan) een maand is het weer totaal anders!

Vrijdag:
1 dag Brownsberg, ze vonden de natuur prachtig! Erg leuk om dit nu met hen te beleven. Het deed me veel aan Robbert denken, ik kon hen alles wijzen waar ik met Robbert geweest was.
Onderweg gestopt bij een rivier waar je de mensen zag 'leven'. 'Bos-creolen'.
's avonds zijn we naar een optreden geweest van m'n vriendin Mandy (zelfde stageschool) in Krasnapolskyhotel! Ook zagen m'n ouders hier Eva en Sharivan voor eerste keer in Suriname!

Zaterdag:
Met een bus, over de zelfde hobbelende weg naar 'Jodensavannen'. Onderweg zijn we gestopt bij een dorpje, geweldig om de bevolking daar te zien.
Vanaf een prachtig strand 'Over Bridge', zijn we per boot naar de Jodensavannen gegaan, waar vroeger veel Joden woonden en een tempel stond.
De tripjes waren all-inclusive, dus we kregen steeds heeeerlijk Surinaams te eten, zoals Moksi-alesi en nasi met kip.
's avonds hebben we bij de 'bakra-tent' 't Vat gegeten, daar zijn veeeel bakra's (blanken)!

Zondag:
Om 9 uur naar een kerkdienst van de Evangelische BroederGemeenschap. Het was een speciale dienst, want er werden kinderen gedoopt, erg bijzonder om dat hier mee te maken natuurlijk!
Met de bus hebben we een sight-seeingtour door de stad gemaakt en we zijn geeindigd bij het huis van Dewa aan de andere kant van de Suriname Rivier! Daar hebben we dus bij een hindoestaansgezin (zijn gezin) gegeten! De eerste keer dat zij (zelfgemaakte) roti aten (roti = grote pannenkoek met aardappel, kouseband of aubergine en kip met kerriesaus)! En ook typisch hindoestaanse bara, soort hartige, gefrituurde donut.
's Avonds hebben we typisch Nederlands gegeten...poffertjes en patat! hihi

Maandag en Dinsdag:
Met de bus over beter begaanbare weg gereden naar Albina, vanwaar we met de boot naar 'Galibi' vertrokken. Galibi is hét schildpadden gebied van Suriname en het is er prachtigggg! Zo'n mooi strand! En op Galibi leven de inheemsen (de indianen).
Karina is de taal, er leven zo'n 300 mensen bij elkaar en de mensen geloven in moeder aarde. Er zijn vreselijk veel planten, bomen en vruchten en ze kunnen allemaal wat (wondjes genezen, botbreuken herstel versnellen, katoen, cashew, limonade, etc.). Zeer bijzonder was het om te zien hoe deze bevolking hier leeft. De oudste man was 102 jaar, de oudste vrouw 93 jaar. Het eiland heeft een eigen school, een eigen poli, een supermarkt, een cybercafé en een (katholieke) kerk. Het dorp heeft stroom van 18.00 tot 23.00 uur 's avonds.
De schildpadden, die hebben we 's avonds bekeken op een strandje, 40 minuten varen verderop. De schildpadden zijn groot! Ze kunnen 800 kilo wegen, ze leggen 120 eieren per keer in een gat van 40/50 cm diep en komen na 50 dagen uit. 10 schildpadjes redden de zee, anderen worden opgegeten of kunnen de zee niet vinden, ze zien hun vader of moeder nooit meer terug! De schildpadden kunnen 100 jaar worden!
De mensen hebben een 'piyai'=medicijnman in hun midden, doormiddel van geesten komt hij er achter welke ziekte iemand heeft. Er komt bijna geen kanker voor, volgens onze gids Terence, komt dat, doordat de mensen zó gezond hier leven. Om geesten te verdrijven wordt er een muziekinstrument (maraka) gebruikt. Een hele dikke man heeft twee maanden in een huis gezeten omdat dat moest van de piyai, daar moest hij vasten, hij mocht enkel eten wat er langs kwam (beestjes) en regenwater drinken. Hij is twintig kilo afgevallen.
Vrouwen die ongesteld zijn mogen niet koken, de vrouw mag niets voor de man doen, voor de kinderen wel. Na de ongesteldheid (of bevalling) moet de vrouw op een bepaalde plant gaan zitten omzich zelf volledig te reinigen.
Na een bevalling, moet de vader 3 maanden vasten, dat is een gebruik bij hen.
Bij overlijden wordt er na 8 dagen een herdenking gehouden, na 2 maanden ga je in de rouw en na 2 jaar ga je uit de rouw en wordt er een groot feest gevierd.
Wanneer onze gids in Galibi (zijn geboorteplaats) is, slaapt hij daar in een hangmat.
Nou zoals je ziet, veel geleerd over de 'marrons'!

Woensdag:
M'n ouders zijn meegeweest naar m'n stageschool! Daar hebben we veel spulletjes uit Nederland kunnen geven aan de juffen en de kinderen! Ze waren er zo blij mee!
's Middags zijn we dan naar het Lotjeshuis geweest, waar de hele reis dus voor bedoeld was. Een kindje dat daar woont, is gevonden in een dakgoot, een ander kindje in een vuilniszak en at haar eigen uitwerpselen om in leven te blijven, soms worden de kindjes 'gewoon' bij het Lotjeshuis voor de deur gezet, maar die manier komt helaas het minste voor.
We hebben allemaal kleding mee kunnen nemen van kennissen, vrienden, etc. uit Rijnsburg en allemaal spulletjes van de kinderen van groep 7 van de Julianaschool (dankzij mijn buurmeisje Laura!) om aan de kinderen van het Lotjeshuis te geven! Ze waren er heel erg blij mee!
Er was pers aanwezig deze middag, omdat mnr. Admiraal een boekje, geschreven door Esther van Egmond-Rijnsburg en enkele schilderijen, gemaakt door 'Lotje' en een oud leidster, vanwege het 40 jarig bestaan, officieel overhandigde aan de directrice. De opbrengst van het boekje is bestemd voor het Lotjeshuis! (bij donatie van 10E of meer, krijg je dit boekje thuis gestuurd en hij ligt hier in Suriname ook in de boekhandel!)
Waarom heet dit verhaal nou 'De Ware Tijd'??... nou dat zal ik vertellen...Mama Mieke staat dus op de voorkant van deze Surinaamse krant! weliswaar met haar achterkant, maar toch... dat kan niet iedereen zeggen ;) hihi. De volgende dag stond ook Eva nog op de voorpagina!
's Avonds hebben we met de groep bij een prachtig restaurant gegeten (zou een mooie trouwlocatie zijn ;) haha, maar ik krijg vast niet iedereen hier naar toe volgend jaar, waaronder Robbert:))

Donderdag:
Deze dag ben ik dus niet meegeweest, m'n ouders hebben met een korjaal plantages bezocht! Iedereen was er vol van! De gids (zelfde als Bb en Jodensavannen) weet zo veel! En hij brengt het zo leuk! Dus ik geloofde zeker dat deze dag ook geslaagd zou worden!

Vrijdag:
10 uur hebben ze in een bus gezeten om de rijstvelden en fabrieken van Nieuw-Nickerie te zien! Het was mooi om te zien, maar wel erg veel rijden! Dus ze hadden dikke benen en waren erg moe! We hebben de dag maar met de groep afgesloten met een heerlijk ijsje! Voor de volgende keer weet de organisatie, dat deze (laatste) dag beter anders ingevuld kan worden dan een busreis van 10 uur... maar met de groep hebben ze zich wel gezellig vermaakt. Wat fijn he dat die groep zo goed klikte met elkaar? Dat moet je altijd maar afwachten!

Zaterdag:
Vandaag de vertrekdag al weer! Het is zo snel gegaan! (hoe vaak heb ik dat al gezegd?? :)) We hebben vanochtend nog even de 'Readytex' bezocht om wat souvernirs te kopen en hebben de stad nog bekeken! Om 14.00uur zijn ze met de hotelbus vertrokken en heb ik ze daar uitgezwaaid.
Ik ben zo blij dat ze het zo naar hun zin hebben gehad!! Ze hebben echt elke dag genoten. Ik kreeg te horen dat ze het een hele bijzondere vakantie vonden en het fijn vonden om 'mijn plekje' hier te zien!
Nu ben ik nog in het (prachtige natuur rijke) hotel op Internet om deze geweldige dagen her te beleven en jullie op de hoogte te houden vanuit Suriname! Techniek van tegenweeeuurdig ;)


Verder wil ik jullie graag zeggen:
Wat gaaf om te horen dat jullie nog te horen hebben gegeven aan m'n RECLAME van de vorige keer! Er zijn namelijk 270 taarten besteld bij Solid Friends!! Dusss dat betekent... 2000 Euro = zo'n 7000 SRD voor het Elizabeth Fonds te Suriname!!! Woehoeee!!
Woensdagavond hebben we besproken waar we dit prachtige bedrag aan gaan besteden wanneer Will en Brems hier zijn!! In die dagen gaat het namelijk meteen gerealiseerd worden! De overhandiging van de cheque, het maken van het dak van mevrouw Helen, het aansluiten van de waterleiding bij het huis van Vikash (een jongen van 15 die voor zijn moeder en het gezin zorgt!) én de kinderen van mijn stageschool gaan geholpen worden, hun vader en/of moeder kan/kunnen het schoolgeld van 40SRD=11E niet betalen, waardoor zij geen rapport en voortgang informatie mogen ontvangen, zij staan gewoon niet ingeschreven!
Wat fijn allemaal he? Echt geweldig!
Vrijdagnacht heb ik contact gehad met William (en Solid Friends), terwijl zij de taarten aan het maken waren, het klonk erg gezellig en ik heb ook begrepen dat de taarten erg lekker smaakten! Een geslaagde actie dus!! (http://solidfriendsrijnsburg.spaces.live.com/)
Houdt de Rijnsburger de komende week in de gaten, want daar zal de overhandiging van de cheque in komen!

Lieve mensen, dat was een lange tori :)!
Bedankt voor uw aandacht :)!

Oja nog een klein leuk dingetje:
Ik heb hier de kinderbijbel waar mijn (inmiddels overleden) oma mij altijd uit voorlas en waar ik later zelf bij haar uit mocht voorlezen na het eten, welke dus voor mij veel waarde heeft, hier gisterochtend gevonden in het Sranan Tongo, op het Kinderboekenfestival hier in de stad! Gaaf he? Voor slechts 10SRD heb ik nu dus een geweldig 'souvernir' en is m'n oma'tje toch ook hier nog een beetje bij me!

Morgen ga ik met Eva, Sharivan en Mnr. Admiraal naar het meisje 'Fabiënne', waar het boekje van Esther van Egmond over gaat! Fabiënne heeft in het Lotjeshuis gewoont toen zij klein was, inmiddels is ze 10 jaar.
Maandag stage en afscheidsetentje van Eva met Jolanda ook!
Dinsdag laatste dag stage voor de paasvakantie ennn... m'n matties ophalen van Zanderij!!

Lieve allemaal, wanneer m'n matties geweest zijn zal ik hier weer een verhaaltje schrijven! Voor nu vast genoeg stof om te lezen :)!

Bigi brasa en bosi,

Mariëlle

Surinaamse les (terug van weggeweest):
*Surinaamse humor is anders dan Nederlandse humor (Behalve Jürgen Rayman! daar kunnen we beiden om lachen!). Surinaamse humor gaat (bijna) alleen maar over sex en Nederlandse moppen worden vaak niet begrepen.
*I beri? = Ben je moe?
*Faya lobi = vurige liefde = een bloem hier.
*Kauw ai = koeien oog = vuursteen hier, wordt gloeiend heet wanneer je hem over de grond haalt.
*Hindoestaans geloof heeft twee richtingen: -beelden en vlaggetjes. -geen beelden en vlaggetjes.
*"In de regentijd in Suriname regent het twee keer per week: Eerst 3 dagen, dan 4 dagen." (gids Dion)
*"Je geeft de foto gelijk meerwaarde, een auto wordt tegenwoordig alleen nog verkocht met een mooie vrouw er voor."
*"Alles wat van boven komt is zegen" is hier een zeer vaak gebruikte uitspraak. "Maar wat als er nou een steen van boven komt?" (Dewa)
*Susanna Duplessi: Haar man keek zo veel naar de borsten van zijn (creoolse)slavin, dat zij deze heeft afgehakt en ze hem heeft opgediend.
*Wanneer je 3 maanden naar Suriname gaat, kun je zelf ook bijna Surinaamse omvangen krijgen ;).
*Ze eten hier de hele dag door. 's Ochtends wordt de nasi, etc. klaar gemaakt en daar kan dan van worden ontbeten, gelunched en gedineerd.
*Nederlandse stagiaires zijn hier in overvloed.
*Er is een Blokker in Suriname.
*"Ik ben blij dat ik er ben, omdat zij er waren." over de voorouders die de slavernij hebben meegemaakt.
*Gado tori = Gods verhaal (zo heet m'n kinderbijbel)

Tot de volgende les! :)

xxxxxx